Gewoon Frea en Jan
Krachtpatsers maken, dat was ons doel, tijdens ons laatste dierbare gesprek in de nazomer van 2020, wat we voerden in onze tuinhut / overkapping. De plek waar we zomers leefden. De plek waar we waren als het mooi weer was en we niet vertoefden op onze boot. Jij de techniek ik de vormgeving. Woh wat hadden we een lol en wat voelde het goed. Epoxy, materialen, edelstenen, metalen en hout.
Jij en ik samen bouwen aan wat nieuws, wat al zo lang sudderde. Liefde en energie de wereld in strooien. Liefde in een wereld die niet meer is verbonden. Verbinding creëren. Dat was onze missie.
22 september 2020 was mijn laatste normale dag, in een leven wat al niet standaard was.
Jij had buikpijn, wat die dag eindigde op de dokterswacht. Ik gewoon aan het werk, wandel coaching vanuit mijn werk als reintegratie coach, vanuit mijn eigen bedrijf.
Die nacht van 22 op 23 september, gaf een draai aan mijn leven die ik niet aan zag komen.
Met spoed naar de Leeuwarden, operatie. Een horrornacht beleven met een dierbare vriendin, wetende en horende dat Jij en Ik, samen anders verder zouden gaan. Geen idee hoe, op dat moment. Maar de boodschap was zo helder. Een boodschap die ik niet wilde horen.
Jij en ik waren zo yin en yang. 20 jaar lang zo verweven met elkaar en onze dieren.
Een week lang tussen hoop en vrees. Jij op de IC. Me laten leiden door de technische wetenschap, dat er mogelijk nog hoop was. Maar deep down voelde en wist ik dat dit een soort turning point was.
Op onze trouwdag 1 oktober, ging jij naar de andere dimensie. Daar waar jij nu bent. Een totaal ander leven ontvouwt zich. Maar nog steeds met jou aan mijn zijde. We gaan anders verder…hoorde ik jou vertellen.
We zijn dik 2 jaar verder en inderdaad gaan we samen nog steeds op pad, maar zo anders.
Een proces van aards rouwen en nieuw dimensionaal bouwen, dient zich aan. Niet saai…maar het vraagt en kost soms zoveel energie.
Jij daar, ik hier. Jij zo blij daar te zijn, waar je nu bent. Maar ook hier. Onze passie was mooie dingen creëren met energie. Zo besloten op onze laatste dag samen, toen het nog zo gewoon was.
Onze passie die we nu samen mogen gaan leven op een totaal andere manier, die ik niet voor mogelijk had gehouden.
Voorzichtig ben ik begonnen met daar waar jij eindigde. Onze boomstamschijf. Ik heb hier een gedenkteken van gemaakt, welke schittert in onze tuin.
De verbinding met de hemel en de aarde. Het Goddelijke Licht hier brengen op aarde, met de energie van ons. Op onze manier bijdragen aan dat proces wat er zich op dit moment voltooit op aarde voor mens en dier.
En zo maken Jan en ik op dit moment krachtpatsers, in vele vormen en maten…Jan zijn woorden, vortexen, prachtige werken, van klein tot groot. Werken met edelstenen, met epoxy, met hout …
Die weg zijn we samen aan het ontdekken. Ik laat me leiden door dat wat jij me ingeeft te doen en te maken. Alles vanuit de intentie om het collectief bewustzijn te laten stromen en ondersteunen in deze enorme shift die gaande is op moeder Aarde.
